χοόφρων

-ον, Α

αυτός που σκέπτεται τα γήινα πράγματα, τα εγκόσμια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χόος / χοῦς (II) «χώμα» + -φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. πολεμό-φρων].